Het laatste woord.

Kirgizstan en Oezbekistan met een imago probleem.
Tijdens gesprekken met vrienden en familie kwam het voornemen om naar Kirgizië en Oezbekistan te reizen ter sprake. Verbazing alom voor deze onbekende bestemming. Ik hoor het ons moeder nog zeggen: waar reis je nu in godsnaam weer naartoe? Wat gaan jullie daar zoeken? Een steeds weerkerende vraag. Meestal ook de vragen: 'Kirgi wat?' en 'Waar ligt dat?'. Probeer het maar eens op de kaart aan te wijzen.

Hoe meer tijd men er doorbrengt, hoe duidelijker het wordt dat mijn beeld vooraf - noem het gerust een vooroordeel - mijlenver van de waarheid ligt. Vertel een familielid of vriend over deze landen en je wordt bedolven onder de opgetrokken wenkbrauwen, bezorgde blikken en nieuwsgierige vragen. Met stip op nummer 1: is het daar wel veilig? Bij ons was dat niet anders. Niet dus. Sterker nog: er zijn weinig landen waar men zich meer op het gemak voelt. Laat nu deze reis alle vooroordelen over deze landen volledig ontkracht hebben. Alle verwachtingen werden ruimschoots overtroffen.

Oezbekistan - Kirgizstan

Geslaagde ontdekking - Toeristische goudmijn.
De nieuwsgierigheid was geprikkeld om deze landen als bestemming te kiezen.  Dat het een meer dan geslaagde ontdekking was kunnen we maar enkel bevestigen. Deze landen hebben de reizigers enorm veel te bieden. Kirgizstan overdondert met de overweldigende natuur en Oezbekistan met zijn enorm cultureel verleden, vormen een geslaagde combinatie. Deze landen bezitten een toeristische goudmijn!

Toerisme.
Er geen sprake van massatoerisme. Er is niet de grote toevloed van toeristen die elkaar verdringen om de merkwaardige plaatsen te bezoeken. Een raad: wacht niet te lang om het land te bezoeken vooraleer de grote massa in drommen er naar toe komt.

Weder
Hadden we meeval? Feit is dat we op 15 dagen slechts een halve dag regen hebben gehad. Behalve die ene dag, steeds een mooie blauwe lucht.

Verborgen kosten.
Deze landen hebben geen verborgen kosten, zoals inkomtaks (Turkije), of vertrektaks (Tunesië), ook geen visumtaksen (Madagascar) of ESTA (USA) toelatingskosten. Men ziet je graag komen, wel minder graag vertrekken, maar wel dankbaar dat je er geweest bent.

Schitterende gidsen.
Dat deze reis zeer geslaagd is, is te danken zowel aan het goede programma als aan het heel goede gezelschap. Een speciale vermelding komt toe aan onze reisbegeleidster: Elsy. Met een zeer sterke kennis en gedrevenheid om alles uitstekend te vertalen. Een topper op gebied van reisbegeleiding. We hadden ook twee uitstekende lokale gidsen ter begeleiding. Ilya Saprykin in Kirgizstan en Ilkhom Khaydarov in Oezbekistan zijn beiden zeer aan te bevelen voor hun kennis en hun hulp en organisatie bij alles wat er bij een rondreis komt kijken.

Dag 15: Oezbekistan - België.

Mooie sprookjes komen tot een einde: laatste dag en terug naar huis.

Mooie sprookjes bestaan, en soms duren ze lang, maar altijd komen ze tot een einde. Na een rondreis door Kirgizstan en Oezbekistan van 14 dagen, is het vandaag op dag 15, tijd om deze rondreis af te ronden. De herinneringen en foto's zullen nog lang bijblijven. 

Schema voor de terugreis.
Er zijn geen rechtstreekse vluchten tussen Oezbekistan en België. De terugreis gebeurt met een tussenstop in Istanboel. We hebben dus een vlucht naar Istanboel van 4:45 uur. Daar is er een tussenstop met een wachttijd van 4 uur. Nog een vlucht van Istanboel naar Brussel van 3 uur. Totaal dus iets minder dan 8 uur vliegen. Beide vluchten worden uitgevoerd door 'Turkish Airlines'. 

International Hotel Tasjkent 

Tasjkent - Airport.
We worden reeds om 04:15 gewekt in het luxueuze 'International' hotel te Tasjkent. In de plaats van een uitgebreid en luxueus ontbijt zijn het enkele koffiekoeken en koffie in de lobby van het hotel. Op dit vroege tijdstip is het restaurant nog niet open. De gids komt ons gezelschap ophalen om 05:30 uur aan het hotel.

De luchthaven ligt dicht bij het centrum Het is een afstand van 9 km.

Tasjkent International Airport.

Tasjkent - Istanbul
Het was bang afwachten of we in de gevarenzone zaten bij het inchecken. Niemand was er gerust in of we onze gereserveerde plaatsen wel zouden krijgen. Gelet op het systeem van de Turken om van overboekingen de regel te maken. Deze keer was het geen probleem. We kregen onze plaatsen, en de koppels zaten bij elkaar. De vlucht was met een grote Airbus A330-200 met een zetelverdeling: 2 - 4 - 2. Tijdens de vlucht werd er nog een ontbijt aangeboden. Vertrokken om 09:15 voor een vlucht van 4:40 uur tot in Istanboel. We zijn dan ook geland om 11:50 lokale tijd met een tijdsverschil van 1 uur tussen Oezbekistan en Istanboel.

Istanboel International Airport.

Istanboel - Brussel.
De nieuwe luchthaven van Istanboel is een van de grootste ter wereld. Zij beweren dat het de grootste is, en operationeel vanaf april dit jaar. Ze ligt 35 km te noorden van de stad. Wij hadden deze keer wel onze stoelen. Turkish Airlines deed haar reputatie eer aan met op zoek te gaan naar passagiers die hun stoel wensten af te staan tegen vergoeding. Wij wensten naar huis en vertrokken toch rond 16:15 uur in een A321-200. Zetelverdeling 3 - 3 en met aankomst na 3 uur vlucht in Brussel om 18:30 uur. Er werd nog een maaltijd opgediend. Nog even onze tijd bijstellen. Het uur verschil tussen Turkije en België bedraagt 1 uur.

Reisschema van Oezbekistan naar Brussel via Istanboel.

Dag 14: Samarkand - Tashkent

Van Samarkand naar de hoofdstad van Oezbekistan Tasjkent.
Op onze laatste dag van de rondreis rijden we in de ochtend met de bus van Samarkand naar Tasjkent. We vertrekken in Samarkant om 08:00 uur. De weg is erg druk en niet van de kwaliteit van onze Europese snelwegen. De afstand is een goede 310 km tot het restaurant voor de middaglunch in Tasjkent.

Samarqant, het hotel.

Van Samarkand naar Tasjkent: een alternatieve route
De route naar de hoofdstad Tasjkent begint op de M39. Na ongeveer 170 kilometer verlaten we deze weg en volgen de A373 richting Guliston. De landsgrenzen in deze regio vormen een complex doolhof, een erfenis van het tekenen van de grenzen tussen de verschillende 'stan'-landen. Door de M39 te blijven volgen, zou je de grens met Kazachstan moeten oversteken, mogelijk met paspoortcontroles of andere formaliteiten waar we liever niet mee te maken krijgen. Daarom kiezen we ervoor om de A373 te nemen, die ons uiteindelijk op de M34 brengt. Deze weg leidt ons direct naar Tasjkent.

Route van Samarkant naar Tasjkent.

Meloenenmarkt.
Na een goede 200 km, dicht bij de grens met Kazakstan, houden we even halt aan een meloenenmarkt. Het zijn reusachtige meloenen die de markt uitmaken. Onze gids Ilkhom is erg bedreven in het bediscussiëren van de kwaliteit en de prijs van de meloenen.

Ilhom, de lokale gids in discussie met de verkopers.

Verschillende soorten en grootte van de meloenen.

Proeven hoort bij het kopen op een markt.

Op deze plaats komen de verkopers en kopers samen en is het een spel van proeven en prijs afspraken. Het zijn uitermate lekkere, zoete en sappige meloenen.

Ilhom, onze gids met zijn buit.

Tasjkent.
De naam vertaald uit het Russisch betekent "Steenstad" en is de hoofdstad van Oezbekistan. Ze is dicht gelegen bij de buurlanden Kazachstan, Kirgizië en Tadzjikistan. Tasjkent is een indrukwekkende stad van zowat tweeduizend jaar oud. De stad telt ruim vier miljoen inwoners - waaronder een grote Russische minderheid - en is de belangrijkste stad in Centraal-Azië. Veel van de historische gebouwen zijn vernield tijdens de socialistische revolutie van 1917 en tijdens een grote aardbeving in 1966.

Middaglunch. 
Dit nemen we bij een lokale familie die de echte Oezbeekse specialiteiten klaar maakt. Een speciale voedzame soep. Niet iedereen was er liefhebber van. Wel zijn er bij die er twee porties van gegeten hebben. Smaken verschillen.

Lunchen bij de plaatselijke bevolking.

Dit is het plaatselijke restaurantje.

Peoples friendship square en Madrassa van Kukeldah.
In de 16e-eeuwse Koekeldasj madrassa ligt de wereldberoemde koran van kalief  Uthman ofwel de Ottomaanse Koran, tentoongesteld. De Ottomaanse koran is de primaire bron van de islam, die werd geschreven in de 7e eeuw. Nu is er een middelbare school gevestigd die de islamleer verkondigt.

Voor een moskee met twee minaretten.

Er werd nog iets verteld van 'Muyi Mubarak' of zoiets, maar ik weet niet of dit correct geschreven is, en ik herinner nog minder wat er over gezegd werd. Er komt zoveel informatie op je af, dat men op de duur het een met het ander vergeet. Mijn memorie laat me soms in de steek.

Metro van Tasjkent.
De stad heeft een metro met een drietal lijnen. De bouw werd begonnen in de periode 1963. Het is het enige metrosysteem in Centraal-Azië. We nemen enkele lijnen in deze supersnelle metrostellen.

Metro van Tasjkent.

De stations zijn versierd met marmeren  zuilen en kroonluchters, en zijn een bezienswaardigheid op zichzelf.

De lange Russische overheersing is goed zichtbaar in de indrukwekkende metrostations van Tasjkent.

De Oezbeken zijn trots op hun metro. Voor mij geeft het een ondefinieerbaar gevoel. Geen drukte, een meer gelaten indruk. Niet de drukte die men in andere wereldsteden kent. Dat kan echter maar een gevoel zijn. De treinen rijden wel regelmatig en full-speed.

In de metro van Tasjkent.

De lange Russische overheersing in Tasjkent is nog goed zichtbaar. Zo beschikt de hoofdstad over een uitstekend metrostelsel en indrukwekkende metrostations.

Metrostation versiert met afbeeldingen van Russische astronauten.

Avonddiner.
Na deze lange dag wordt het avondeten geserveerd in een restaurant op enige afstand van het hotel: 'Piligrim' restaurant. Het is een eindje rijden door de stad met onze grote autobus. Het diner wordt opgediend tussen  19.30 tot 21.00 uur. Gelukkig niet te laat, want morgen worden we gewekt om 04:15 uur. We hebben dan een vroege vlucht richting Istanboel.

Dag 13: Samarkand: koningin van de wereld

Samarkand - het paradijs van het oosten.
Samarkand is de stad van de veertiende-eeuwse nationale held Timoer Lenk. Alles wat er in Samarkand volgens Timoer bestaat, moet het mooiste, het beste en het grootste zijn. Deze stad is een van de oudste bewoonde steden van Centraal-Azië en eeuwenlang een belangrijk kruispunt van de Zijderoute en ooit het opleidingscentrum voor oud-islamistische geleerden. De wrede veroveraar Timoer Lenk begon met de monumentale opbouw van Samarkand en gaf haar een belangrijke uitstraling.

Hotel in Samarkant.

We vertrekken om 08:00 uur, op een moment dat de hitte nog draaglijk is. Het Registan plein is afgesloten deze ochtend. Er is een repetitie voor een muziekfestival bezig. We veranderen de programmering van de dag en bezoeken vooreerst het Ulug Beg observatorium.

Ulug Beg's observatorium.
Ulug Beg was één van de grondleggers van de sterrenkunde. Met een eenvoudige, door hemzelf ontworpen en gebouwde telescoop, ontdekte hij meer dan 1.000 sterren waarvan hij de exacte positie in kaart wist te brengen.

Ilkhom, de lokale gids met zijn uitleg aan de zeer aandachtige toehoorders, geflankeerd door Elsy, de HOBO gids.

De Ulug Beg madrassa was een belangrijk centrum van astronomische studies in Centraal-Azië. Hij berekende zeer nauwkeurig de omlooptijd van de aarde rond de zon. Zijn berekeningen geven een verschil van slechts 1 minuut ten opzichte van de moderne computerberekeningen. Hun berekeningen kwamen uit op 365 dagen, 6 uren, 10 minuten en 8 seconden.
Ik vraag mij af of hij de volgende problemen zou opgelost hebben.

Bij het Ulug Bek beeld.

'Godsdiensten verdwijnen als mist voor de zon, koninkrijken verdwijnen. Enkel het werk van wetenschappers wordt bewaard voor de eeuwigheid' schreef hij in één van zijn vele boeken. Zowel het mausoleum als de sterrenwacht van Ulug Beg hebben we bezocht, tot 09:10. Het observatorium werd gebouwd in 1420.

Met Ronny, als aandachtige toehoorder.

Ulug Bek madrassa.

Stad van de Dood: Afrosiab of het oude Samarkand.
Het volgende programmapunt op ons bezoek: de 'Stad van de dood'. Lekker als je aan het rondreizen bent. De grond waarop dit monumentale kerkhof werd gebouwd, was doordrenkt van het bloed dat er vloeide tijdens de oorlogen van Genghis Khan. Dus werd Afrosiab de ideale plek om gigantische grafmonumenten op te richten ter nagedachtenis van de rijke en machtige overledenen. Alexander de Grote heeft hier ook gewoond, maar is gestorven in Afghanistan.

Elsy aan het vertalen.

Toegang tot de Ulug Beg madrassa.

Luisterend naar de uitleg van Ilkhom, onze lokale gids.

Vele tinten blauw bij het Shah-i-Zinda - avenue van mausoleums.
Het 14e eeuwse Shah-i-Zinda ligt net buiten het centrum van Samarkant. Het is een belangrijke pelgrimssite voor de Oezbeken. De naam betekent 'tombe van de levende koning' en het complex bestaat uit een lange reeks mausolea.

De heiligste shrine bevat waarschijnlijk het graf van een neef van de profeet Mohammed. De indrukwekkende poorten met het gedetailleerde tegelwerk, de onvoorstelbaar rijk versierde koepels in de mausolea, de vriendelijke locals maken het tot een prachtig geheel. Oezbekistan barst van de schitterende architectuur.
Deze necropolis is de rustplaats van de elite van Timoer. Op deze bijzondere plek wou de elite tot aan de negentiende eeuw hier begraven worden, en zo is er geleidelijk een straat aan blauwe tombes ontstaan. Het arme 'gepeupel' is niet ver weg want op de heuvels er rondom staan de 'normale' grafstenen.

Gur-I-Amir Timur Lenk Mausoleum.
Gur-e Emir is het Perzisch voor "Graf van de Koning". Dit architectonisch complex met een azuurblauwe koepel bevat het graf van Timoer Lenk, zijn zonen en kleinzonen. Het oudste deel van het complex is aan het eind van de 14e eeuw gebouwd.

De bouw begon in 1403 na de plotselinge dood van Mohammed Sultan, Timoer Lenk's troonopvolger en zijn geliefd kleinzoon voor wie het was bestemd. Timoer Lenk had voor zichzelf een kleiner graf gebouwd in Shahrisabz dicht bij zijn Al-Saray paleis. Toen hij in 1405 overleed tijdens een militaire expeditie, waren de passen naar Shahrisabz onbereikbaar door sneeuwval zodat hij hier begraven werd.

Lunch in het restaurant Arbat.
Vandaag krijgen we de lunch op een normaal tijdstip. Dit in een van de vele grote restaurants waar de toerbussen hun bezoekers afzetten. Lunch tussen 12:30 tot 13:30. Iedereen tevreden.

Registanplein met de 3 madrassen.
Het centrale Registanplein is het absolute hoogtepunt van Samarkand. Dit betekent 'plaats van zand' in het Perzisch en vormt het hart van de historische stad van Samarkand. In het rijk van de Timoeriden vormde Samarkand de hoofdstad en de bouwwerken rondom het plein werden toen gebouwd door gevangengenomen ambachtslieden. Het plein behoort tot het mooiste, zo niet het mooiste plein ter wereld.

Registan plein.

Drie majestueuze Madrassa's.
Het plein is omringd door drie majestueuze madrassa's. Dit zijn oude gebedsscholen uit de middeleeuwen. Deze zijn versierd in Perzische stijl met prachtig tegelwerk en bladgoud. Daarnaast vind je er ook siertuinen en in het midden een rituele wasplaats.

Marnix en Ronny, links en rechts, zouden graag supporter willen worden van de Great Old, RAFC.

Ulug Bek's Madrassa.
Deze madrassa werd gebouwd in 1420 langs de westelijke zijde. In de achterzijde van dit gebouw bevindt zich een grote moskee. Deze is nu niet meer in gebruik. De ruimte heeft plaats moeten maken voor een grote maquette van Registan. In een zijkamertje van de gebedsruimte bevindt zich een kleine tentoonstelling over sterrenkunde in oude tijden.

Shir Dor Madrassa, gebouwd in 1636 langs de oostelijke kant. Op de gevel van deze madrassa staan een aantal wezens afgebeeld welke je niet kan thuis brengen. Het zijn rare vervormde leeuwen, wat eigenlijk best bijzonder is, want afbeeldingen van levende zaken zijn verboden in de islam.

Tila Karl Madrassa - Schitterend goud.
Deze madrassa heeft gouden bloemen. De zalen en koepels zitten vol met bladgoud. Tila Kari betekent dan ook 'overdekt met goud'. De madrassa werd gebouwd in 1660.

Bibi-Khanym-moskee, ooit de grootste moskee ter wereld.
Deze enorme moskee werd afgewerkt, kort voor de dood van Timur Lenk en was het kroonjuweel van zijn keizerrijk. Ooit was dit een van de grootste Islamistische moskee's. De koepel van de moskee is 41 meter hoog.

Marmeren boekenstand om een grote koran te lezen. 

De constructie ervan was een meesterwerk van bouwtechnieken. Timoer zette hiervoor de beste architecten en een kudde Indiase olifanten aan het werk. Het resultaat mag er zeker zijn, want vandaag de dag toren de koepels van deze moskee ver boven de rest van de stad uit. De toegangspoort is zo'n 40 meter hoog en laat je als bezoeker ontzettend klein voelen.

Met Ilkhom, onze gids voor de week in Oezbekistan.

De moskee heeft veel te lijden gehad van een aardbeving in 1897. Alhoewel heropgebouwd in 1970, kan ze nog een flinke opknapbeurt gebruiken.

Siyob Bazaar  op Zijderoute.
Naast de Bibi-Khanym moskee ligt de levendige Siyob bazaar, de drukke stadsmarkt van Samarkand die iedere dag open is. Hier verkopen ze van alles, van sterke kaasjes en Oezbeekse maanbroden tot vlees, fruit en gesuikerde noten. Aan de zijkanten van de markt vind je drogisterijen, geldwisselaars en allerlei souvenirwinkeltjes. De Oezbeken doen op deze plek hun dagelijkse boodschappen. De nougarepen worden verleidelijk uitgestald. Er is keuze uit allerlei smaken: pistache, witte chocolade of een zoete variant.

Markt of de Siyob Bazar.

Rust.
Het grote bezoek aan Samarkant sluiten we af om 16:15. De vermoeidheid en de warmte heeft danig op ons systeem ingewerkt. Onze benen weigerden bijna alle dienst. Elsy en de gids merkten dat schrander op.

Met elektrische bus terug naar de autobus.

Zij regelden een elektrisch trammetje of busje. Zo werden we op een comfortabele manier terug naar het beginpunt gevoerd.

Champagne ter gelegenheid van Beatrice (links samen met Freddy op de foto).

Terug naar het hotel voor een deugddoende douche. Het is vandaag weer enorm warm geweest. Steeds boven de 35°. Volgend programmapunt: er is een jarige: Beatrice. Om 18:45 stond er hiervoor  nog een receptie op het programma, gevolgd door het avondeten.

Het restaurant voor het avonddiner.

HOBO aan het avonddiner.

Na het avonddiner nog een bezoek aan het Registan plein. De Japanners hadden een klank en lichtspel besteld en wij konden er bij aanwezig zijn.

Show met klank en licht op het Registan plein van 22:00 tot 22:20.

Dag 12: Buchara - Samarkand

Van Buchara naar Samarkand via Shakhrisabz
De reis van Buchara naar Samarkand begint om 08:30 uur en beslaat een afstand van 403 kilometer langs de historische Zijderoute. Het traject tot Shakhrisabz voert door een uitgestrekt dor woestijnlandschap, met onderweg katoenplantages en kleine, traditionele dorpjes. De weg, die dateert uit de Sovjettijd, is aangelegd in de kenmerkende Russische stijl en weerspiegelt de infrastructuur uit die periode.

Onze bus, 50 plaatsen voor 16 personen.

Snelweg vanuit Buchara naar Samarkant.

Kamelen lopen vrij rond.

Shakhrisabz 

Na een reis van 265 kilometer arriveren we rond 13:00 uur in Shakhrisabz, een stad met grote historische betekenis. Shakhrisabz is vooral bekend als de geboorteplaats van Timoer Lenk, de beroemde Mongoolse krijgsheer en stichter van het Timoeridische rijk. Zijn invloed reikt ver, en in de geschiedenis wordt hij vaak genoemd naast grote namen zoals Alexander de Grote en Dzjengis Khan.

Na zijn aantreden verhief Timoer Lenk deze plaats tot hoofdstad en gaf het de naam Shakhrisabz, wat ‘groene stad’ betekent. De naam verwijst naar de vele parken die de stad tot op de dag van vandaag kenmerken. Shakhrisabz biedt een unieke inkijk in de rijke cultuur en geschiedenis van deze regio.

Kok Gumbaz moskee

De moskee heeft een mooie grote koepel. Het is de grootste koepel van Oezbekistan en is bekleed met blauwe ceramiek tegels. Hiernaar is de moskee 'Kok Gumbaz' genoemd, hetgeen 'blauwe koepel' betekent. Het is de begraafplaats van de vader van Timur Lenk.

Dorut Tilovat complex.

Dorut Tilovat

Timoer Lenk.
Nu Oezbekistan op zoek is naar een eigen identiteit is Timoer Lenk tevoorschijn gehaald als 'Vader des Vaderlands'. Onder zijn leiding werden aangrenzende landen geplunderd en vervolgens onderworpen aan zijn gezag. Ondanks zijn wrede karakter heeft hij prachtige bouwwerken nagelaten.

Timur Lenk standbeeld.

Ak Serai paleis.
We bezoeken de restanten van het Ak Seray-paleis (Witte Paleis) dat Timoer Lenk liet optrekken. Er is een standbeeld op de plaats dat ooit het centrum van het paleis was. Het standbeeld is een geliefd decor voor koppeltjes op hun huwelijksdag. Ak Seray is sinds 2000 opgenomen als UNESCO werelderfgoed.

Timoer Lenk en Shakhrisabz
Timoer Lenk werd geboren in Kesh, de stad die tegenwoordig bekendstaat als Shakhrisabz. Gedurende zijn leven was Timoer vooral actief als veldheer en bracht hij zelden meer dan enkele jaren op dezelfde plaats door. Hij slaagde erin een nieuw rijk te vestigen, gebouwd op de restanten van het uiteengevallen Mongoolse Rijk. Zijn militaire successen en strategisch inzicht legden de basis voor het machtige Timoeridische Rijk.

Hoewel hij een militair genie was – hij verloor geen enkele veldslag nadat hij in 1370 volledig aan de macht was gekomen – wist Timoer geen effectief opererende regering neer te zetten, waardoor hij gebieden vaak opnieuw moest veroveren nadat ze in opstand waren gekomen. Meestal ging dit gepaard met onmenselijke wreedheden, zoals het bouwen van torens met afgehakte hoofden, waardoor hele regio’s ontvolkt raakten. Timoer werd daardoor van China tot West-Europa berucht en gevreesd. Gedurende zijn constante oorlogsvoering zijn volgens schattingen 17 miljoen mensen om het leven gekomen. Timoer stierf in de winter van 1405. Pas na de onafhankelijkheid van Oezbekistan kwam er meer aandacht voor de verrichtingen van Timoer. Men beschouwt hem daar als een held, omdat onder Timoers bewind het gebied van de Oezbeken bloeide als nooit tevoren. In de rest van de islamitische wereld daarentegen wordt Timoer vooral als barbaar gezien.

Lunchpauze: Na een intensief bezoek en onder invloed van de hitte en opkomende honger, is het om 15:10 uur tijd voor de lunch. De middagpauze duurt tot 16:00 uur, wat gelegenheid biedt om op krachten te komen en even te ontspannen.

Verder naar Samarkant.
Om 16:00 uur kunnen we onze weg vervolgen voor de resterende 140 km. De kortste weg is niet berijdbaar voor vervoer dat uit meer dan 7 personen bestaat. Deze route loopt over een bergpas. Er zijn vele scherpe bochten op deze baan. Tevens is de regel dat de chauffeur een zicht over 60 meter dient te kunnen kijken. Het is via secundaire sovjet baantjes dat we de route naar Samarkant kunnen afleggen. De gemiddelde snelheid over de 403 km is slechts 62 km/uur. We komen rond 19:00 uur aan in het hotel te Samarkant.

Onze route tussen Shakhrisabz en Samarkant.

Accommodatie.
In Samarkant logeren we 2 nachten in het 'Grand Samarkant hotel'. Nog een avonddiner in de dichte nabijheid van het hotel, tot 22:00 uur.

Boute van Buchara via Shahrisabz naar Tashkent.